Ogl±dasz odpowiedzi wyszukane dla has³a: stare kobiety

 *******        *****      **     **      *****        *****     **      **
 **     **    **     **    ***    **    **     **    **     **   **      **
 **     **    **     **    ****   **    **     **    **           **    **
 **     **    **     **    **  *  **    **     **      *****       **  **
 **     **    **     **    **   ****    **     **           **      ****
 **     **    **     **    **    ***    **     **    **     **       **
 *******        *****      **     **      *****        *****         **

DZIENNIK LIBERALNY       nr 4618                        Wtorek, 4 marca 2008
                                                             ISSN 0867-6860
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
 Redakcja: Lena Bialkowska (naczelna), Michal Jankowski, Michal Pawlak.
 Listy: Lena Bialkowska, Bajonska 3, 03-963 Warszawa
 E-mail: <Donosy-Redak@fuw.edu.pl
 Copyright (c) 2008 by Michal Jankowski
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

Umowe z Ukraina

o malym ruchu przygranicznym parafowali dzis ministrowie spraw
zagranicznych Polski i Ukrainy. Umowa przewiduje, ze przekraczanie
granicy miedzy panstwami bedzie odbywalo sie na podstawie zezwolen, a
nie wiz. Po stronie ukrainskiej umowa obejmie ponad 1500 miejscowosci
i ok. 1,5 mln mieszkancow. Dokument zostanie przedstawiony do
akceptacji Komisji Europejskiej a nastepnie podpisany przez premierow
obu panstw. Minister spraw zagranicznych Radoslaw Sikorski
zapowiedzial, ze "niemal na pewno" jeszcze w marcu dojdzie do
spotkania premierow Polski i Ukrainy.

Z wizyta do Kijowa

udaje sie marszalek Sejmu Bronislaw Komorowski. Spotka sie tam z
premier Julia Tymoszenko, przewodniczacym ukrainskiej Rady Najwyzszej
Aresnijem Jaceniukiem i bylym premierem, szefem "Partii Regionow"
Wiktorem Janukowyczem. Rozmowy beda m.in. o parafowanej we wtorek
umowie o malym ruchu granicznym, wspolpracy parlamentarnej oraz o
wspolnych przygotowaniach do EURO 2012.

Karta Polaka,

dokument dajacy ulatwienia i przywileje Polakom mieszkajacych na
Wschodzie, bedzie plastikowa karta identyfikacyjna z danymi osobowymi.
Rzad wydal rozporzadzenie w tej sprawie do ustawy, ktora wejdzie w
zycie 29 marca. Karta umozliwiac ma m.in. refundacje wizy Schengen,
dostep do polskich szkol i uczelni, ulgi na przejazdy polska
komunikacja publiczna oraz ulatwienia w uzyskiwaniu stypendiow, a
takze podejmowanie pracy i prowadzenie dzialalnosci gospodarczej w
Polsce.

Awantura skonczyly sie obrady

sejmowej komisji kultury, ktora miala wyjasniac sprawe zarzutow
stawianych dziennikarzom Dorocie Kani i Witoldowi Gadowskiemu oraz
sprawe wykladow obecnego wiceprezesa Polskiego Radia Jerzego
Targalskiego (slynnego ze zwalniania "starych kobiet" z pracy w Radiu)
dla ABW. Zamiast obrad byly spory miedzy poslami PO i LiD a poslami
PiS na temat sensu posiedzenia. Na obrady nie stawili sie zaproszeni
prezesi TVP - Andrzej Urbanski i Polskiego Radia Krzysztof Czabanski.

Malgorzata Raczynska,

dyrektor pierwszego programu telewizji publicznej, zostala odwolana
przez Andrzeja Urbanskiego, prezesa TVP. Informacje, nie potwierdzona
przez TVP, podala "Rzeczpospolita".

Komendantem Glownym Policji

bedzie Andrzej Matejuk, w miejsce Tadeusza Budzika, ktory zlozyl
rezygnacje. Andrzej Matejuk byl do tej pory komendantem dolnoslaskiej
policji.

Szef MSWiA Grzegorz Schetyna oswiadczyl,

ze polecil wojewodom potwierdzac polskie obywatelstwo osob, ktore
wyemigrowaly z kraju po Marcu'68. Szef Zwiazku Wyznaniowych Gmin
Zydowskich Piotr Kadlcik powiedzial, ze to bardzo cieszy, ze "starano
sie naprawic niesprawiedliwosc" emigrantom marcowym. Wg prawa
polskiego obywatelstwa nie mozna przywrocic, moze je nadac prezydent
lub moze zostac potwierdzone, ze nigdy nie zostalo utracone.
Potwierdzenia wydaja wojewodowie.

Archiwa z okresu II wojny

dotyczace Juliana Tuwima, Jana Lechonia, Arkadego Fiedlera i Witolda
Malcuzynskiego odnalezione w konsulacie polskim w Sao Paulo przekazano
do Archiwum Akt Nowych. Uroczyste przekazanie odbylo sie w
Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Pogoda

Ochlodzenie, ok. 2 C, opady deszczu ze sniegiem, w nocy zapowiadany
mroz.

+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
 Wszystkie prawa zastrzezone.
 Regularna redystrybucja bez zgody redakcji zabroniona.
 Dopuszczamy obrot pojedynczymi numerami archiwalnymi.
 Prenumerata: na zyczenie. Dystrybucja: automatyczna lista
 dystrybucyjna e-mail oraz Usenet news, grupa pl.gazety.donosy
 Archiwum: http://www.fuw.edu.pl/donosy zawiera numer biezacy,
 numery archiwalne oraz instrukcje zapisywania sie na liste
 i wypisywania sie z listy abonentow.
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- koniec numeru 4618 -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+

-------------------------------------

Nowe słowa - opowiada misjonarz Dobrizhoffer [Martin Dobrizhoffer (1717-1791) -
jezuicki misjonarz i pisarz. Przez wiele lat działał w Paragwaju wśród Indian
plemienia Abipone. Opublikował w Wiedniu po łacinie swą "Historia de
Abiponibus".] - pojawiały się co roku jak grzyby po deszczu, ponieważ wszystkie
słowa przypominające imiona zmarłych są znoszone proklamacjami i na ich miejsce
ustala się nowe. Fabrykowanie słów spoczywa w rękach starych kobiet plemienia i
każdy termin, który uzyskuje ich aprobatę i zostaje przez nie wprowadzony do
obiegu, jest natychmiast przyjmowany bez szemrania przez wielkich i małych na
równi i jak ogień rozprzestrzenia się po wszystkich obozowiskach i koczowiskach
plemienia. [...] W ciągu trzech lat, które Dobrizhoffer spędził wśród Indian,
lokalne słowo oznaczające jaguara zmienione zostało trzy razy, a słowa
oznaczające krokodyla, cierń i zarzynanie bydła spotkały podobne, chociaż mniej
urozmaicone losy. Na skutek tego zwyczaju słowniki misjonarzy roiły się od
wykreśleń, nieustannie bowiem trzeba było usuwać stare słowa i wstawiać na ich
miejsce nowe. U wielu plemion Brytyjskiej Nowej Gwinei imiona osób są również
nazwami pospolitymi. Ludzie wierzą tam, że duch zmarłego powróci, gdy się wymówi
jego imię, a ponieważ bynajmniej nie pragną tego, wymienianie imienia jest tabu
i tworzy się nowe słowa dla zastąpienia nimi starych, gdy tak się składa, że są
one równocześnie pospolitymi określeniami. Skutek tego jest taki, że wiele słów
ginie bezpowrotnie lub też wskrzesza się je z odmiennym znaczeniem. W podobny
sposób zwyczaj ten odbił się na języku mieszkańców Nikobarów. Panuje u nich
dziwny obyczaj - opowiada de Roepstorff [Frederik Adolph de Roepstorff
(1842-1883) - duński podróżnik i etnograf, ułożył m.in. słownik dialektów
nikobarskich.] - który, zdawałoby się, radykalnie uniemożliwia "tworzenie
historii", a w każdym razie przekazywania historycznych opowieści. [...]
"Tradycje ludu Klamath - pisze A.S. Gatschet [Albert Samuel Gatschet
(1832-1907) - amerykański antropolog i etnolog. Zajmował się głównie badaniem
narzeczy Indian Ameryki Północnej.] - nie sięgają dalej wstecz aniżeli na jedno
stulecie z tej prostej przyczyny, że istniało tam surowe prawo zakazujące
wymieniania imienia przy wspominaniu zmarłego człowieka lub jego czynów. Prawo
to było równie skrupulatnie przestrzegane przez Kalifornijczyków jak i
Oregończyków, a naruszenie go groziło karą śmierci. [...] Jak można pisać
historiÄ™ bez imion?"

[J.G. Frazer, "Złota Gałąź"]

---------

Uogólniając, hipoteza Sapira-Whorfa to dwie główne myśli:
1) język, będący tworem społecznym, jako system, w którym wychowujemy się i
myślimy od dzieciństwa kształtuje nasz sposób postrzegania otaczającego nas
świata,
2) wobec różnic między systemami językowymi, które są odbiciem tworzących je
odmiennych środowisk, ludzie myślący w tych językach rozmaicie postrzegają
świat.

Sapir nie miał najmniejszych wątpliwości co do istnienia obiektywnego świata,
który jest odzwierciedlany przez język. Whorf natomiast uważa, że świat stanowi
tylko kalejdoskopowy strumień wrażeń, które mają być zorganizowane przez nasz
umysł, a ściślej - przez system językowy.

[Adam Schaff, "Myślenie w języku"]

-------------------------------------

- Panie doktorze, nikt mnie nie rozumie.
- Coś podobnego - doktor Arado nie wyglądał na zaskoczonego.
Mano cenił przede wszystkim psychiatrów lekko stukniętych. Arado stuknięty był
zdrowo.
- A więc jak już wspominałem, nikt mnie nie rozumie. Kiedy miałem 7 lat bardzo
chciałem mieć pięciodrzwiowego resoraka. Mama kupiła mi ciepły sweter i cyrkiel
firmy "Jorgenson", którego mogłem dotknąć, gdy miałem lat 19. Nienawidzę fasoli.
U nas na działce rosła tylko fasola i szpinak.
- Coś podobnego - doktor Arado był naprawdę znudzony.
- Zakochałem się.
- CoÅ› podobnego.
- Żona mówi, że to nic, że i tak jestem impotentem. A ja tylko chciałem, żeby
ktoś mnie zrozumiał. I chciałbym mieć tonę dzieci. Wie pan takich małych i
grubych. Pan to nagrywa? I tony pieluch do prania. I żeby filtr do pralki cały
czas się zapychał. Chciałbym też mieć twardą wodę i plamy, które nie chcą się
spierać za pierwszym razem. I dziki ogród, w którym nie będzie fasoli ani
szpinaku tylko zwykłe chwasty.
- Chwasty?

Mano czuł się dobrze. Dobrze jak nie wiem kto.

[Telik]

Pozdrawiam, Telik.

"Telik"
W cyklu wakacyjnym powracam do owej księgi wiedzy magicznej przeciw niej samej
napisanej i cytuję kolejny wyimek, tym razem dotyczący języka. Komentarzem w
pierwszej części "spisków i plotek" niech będzie moja ulubiona hipoteza
językowa, hipoteza Sapira-Whorfa. To do dzieła.

-------------------------------------

Nowe słowa - opowiada misjonarz Dobrizhoffer [Martin Dobrizhoffer (1717-1791) -
jezuicki misjonarz i pisarz. Przez wiele lat działał w Paragwaju wśród Indian
plemienia Abipone. Opublikował w Wiedniu po łacinie swą "Historia de
Abiponibus".] - pojawiały się co roku jak grzyby po deszczu, ponieważ wszystkie
słowa przypominające imiona zmarłych są znoszone proklamacjami i na ich miejsce
ustala się nowe. Fabrykowanie słów spoczywa w rękach starych kobiet plemienia i
każdy termin, który uzyskuje ich aprobatę i zostaje przez nie wprowadzony do
obiegu, jest natychmiast przyjmowany bez szemrania przez wielkich i małych na
równi i jak ogień rozprzestrzenia się po wszystkich obozowiskach i koczowiskach
plemienia. [...] W ciągu trzech lat, które Dobrizhoffer spędził wśród Indian,
lokalne słowo oznaczające jaguara zmienione zostało trzy razy, a słowa
oznaczające krokodyla, cierń i zarzynanie bydła spotkały podobne, chociaż mniej
urozmaicone losy. Na skutek tego zwyczaju słowniki misjonarzy roiły się od
wykreśleń, nieustannie bowiem trzeba było usuwać stare słowa i wstawiać na ich
miejsce nowe. U wielu plemion Brytyjskiej Nowej Gwinei imiona osób są również
nazwami pospolitymi. Ludzie wierzą tam, że duch zmarłego powróci, gdy się wymówi
jego imię, a ponieważ bynajmniej nie pragną tego, wymienianie imienia jest tabu
i tworzy się nowe słowa dla zastąpienia nimi starych, gdy tak się składa, że są
one równocześnie pospolitymi określeniami. Skutek tego jest taki, że wiele słów
ginie bezpowrotnie lub też wskrzesza się je z odmiennym znaczeniem. W podobny
sposób zwyczaj ten odbił się na języku mieszkańców Nikobarów. Panuje u nich
dziwny obyczaj - opowiada de Roepstorff [Frederik Adolph de Roepstorff
(1842-1883) - duński podróżnik i etnograf, ułożył m.in. słownik dialektów
nikobarskich.] - który, zdawałoby się, radykalnie uniemożliwia "tworzenie
historii", a w każdym razie przekazywania historycznych opowieści. [...]
"Tradycje ludu Klamath - pisze A.S. Gatschet [Albert Samuel Gatschet
(1832-1907) - amerykański antropolog i etnolog. Zajmował się głównie badaniem
narzeczy Indian Ameryki Północnej.] - nie sięgają dalej wstecz aniżeli na jedno
stulecie z tej prostej przyczyny, że istniało tam surowe prawo zakazujące
wymieniania imienia przy wspominaniu zmarłego człowieka lub jego czynów. Prawo
to było równie skrupulatnie przestrzegane przez Kalifornijczyków jak i
Oregończyków, a naruszenie go groziło karą śmierci. [...] Jak można pisać
historiÄ™ bez imion?"

[J.G. Frazer, "Złota Gałąź"]

---------

Uogólniając, hipoteza Sapira-Whorfa to dwie główne myśli:
1) język, będący tworem społecznym, jako system, w którym wychowujemy się i
myślimy od dzieciństwa kształtuje nasz sposób postrzegania otaczającego nas
świata,
2) wobec różnic między systemami językowymi, które są odbiciem tworzących je
odmiennych środowisk, ludzie myślący w tych językach rozmaicie postrzegają
świat.

Sapir nie miał najmniejszych wątpliwości co do istnienia obiektywnego świata,
który jest odzwierciedlany przez język. Whorf natomiast uważa, że świat stanowi
tylko kalejdoskopowy strumień wrażeń, które mają być zorganizowane przez nasz
umysł, a ściślej - przez system językowy.

[Adam Schaff, "Myślenie w języku"]

-------------------------------------

- Panie doktorze, nikt mnie nie rozumie.
- Coś podobnego - doktor Arado nie wyglądał na zaskoczonego.
Mano cenił przede wszystkim psychiatrów lekko stukniętych. Arado stuknięty był
zdrowo.
- A więc jak już wspominałem, nikt mnie nie rozumie. Kiedy miałem 7 lat bardzo
chciałem mieć pięciodrzwiowego resoraka. Mama kupiła mi ciepły sweter i cyrkiel
firmy "Jorgenson", którego mogłem dotknąć, gdy miałem lat 19. Nienawidzę fasoli.
U nas na działce rosła tylko fasola i szpinak.
- Coś podobnego - doktor Arado był naprawdę znudzony.
- Zakochałem się.
- CoÅ› podobnego.
- Żona mówi, że to nic, że i tak jestem impotentem. A ja tylko chciałem, żeby
ktoś mnie zrozumiał. I chciałbym mieć tonę dzieci. Wie pan takich małych i
grubych. Pan to nagrywa? I tony pieluch do prania. I żeby filtr do pralki cały
czas się zapychał. Chciałbym też mieć twardą wodę i plamy, które nie chcą się
spierać za pierwszym razem. I dziki ogród, w którym nie będzie fasoli ani
szpinaku tylko zwykłe chwasty.
- Chwasty?

Mano czuł się dobrze. Dobrze jak nie wiem kto.

[Telik]

Pozdrawiam, Telik.