Ogl�dasz odpowiedzi wyszukane dla has�a: Stara Prochownia

Podaję za "Karnetem":

Dom Norymberski wspólnie ze Szwajcarską Fundacją Pro Helvetia, Galerią Bunkier
Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki i Stowarzyszeniem Krakowska Alternatywa
organizuje pierwszą krakowską edycję Slam Poetry. Program rozpocznie ilustrowany
projekcjami video wykład Borysa Preckwitza, autora publikacji krytycznej
poświęconej historii ruchu, od jego powstania w Stanach Zjednoczonych aż do
recepcji w poszczególnych krajach Europy Zachodniej i Azji. Pokazane zostaną
również dwa filmy: dokumentalny "SlamNation", będący relacją z
ogólnoamerykańskiego konkursu w 1996 roku, oraz fabularny "Slam" z 1998 roku, w
reżyserii Marca Levina, który pokazywany był podczas Międzynarodowego Festiwalu
Filmowego w Cannes i wyróżniony został Złotą Kamerą.

Głównym punktem programu będą jednak występy autorów z Niemiec i Szwajcarii, z
którymi zmierzą się polscy poeci i performerzy: Adam Wiedemann, Jarosław
Lipszyc, Marcin Cecko, oraz zwycięzca pierwszej polskiej edycji Slam Poetry,
która odbyła się tego roku w marcu w Warszawie w Teatrze Stara Prochownia - Jan
Kapela. Do poetyckiego pojedynku na treść i formę, który odbędzie się w drugiej
części wieczoru zapraszeni są wszyscy chętni autorzy. Reguły imprezy pozostały
do dzisiaj niezmienione. Każdy autor musi zaprezentować swoje teksty osobiście,
występ trwa zwykle kilka minut i może zostać przerwany przez publiczność, jeśli
nie spełni jej oczekiwań. Wieczór prowadzi konferansjer, zwany z angielska
Master of Ceremony (w skrócie MC). Przedstawia on autorów zapowiadając ich
występy, przedstawia jurorów, jeśli takowi zaproszeni zostali do udziału w
imprezie lub wybiera ich spośród publiczności. Jednak jego najważniejszą rolą
jest stworzenie odpowiedniego nastroju, rozgrzanie publiczności i wciągnięcie
jej do gry. Każdy z prowadzących jest swojego rodzaju reżyserem, od niego zależy
przebieg całego spektaklu. Dozwolone jest wyraźne faworyzowanie któregoś z
autorów, poddawanie w wątpliwość oceny jury, ignorowanie wyroków publiczności
itp. Bardzo często MC decyduje kogo zaprosić do sędziowania konkursu, kierując
się sobie tylko znanymi kryteriami. Nierzadko w jury zasiadają osoby
obcojęzyczne, nie rozumiejące tekstów, swoją ocenę wystawiając na podstawie
rytmu, scenicznej atrakcyjności autora, jego poczucia humoru i pomysłu na całą
prezentację.

i za Gazetą:

Spotkanie, które odbędzie się w Teatrze Alchemia, organizują wspólnie Dom
Norymberski, fundacja Pro Helvetia, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki i
Stowarzyszenie Krakowska Alternatywa. Swoich sił może spróbować każdy.
Organizatorzy czekają na zgłoszenia autorów, którzy chcieliby stanąć do
poetyckiego pojedynku na treść i formę. Należy je przesyłać, o ile to możliwe
wraz z nagranym na kasetę lub płytę CD utworem, pod adresem: Dom Norymberski,
ul. Skałeczna 2, 31-065 Kraków. Dodatkowe informacje można uzyskać, dzwoniąc pod
krakowski numer 430 61 27 lub pisząc na adres: domno@kr.onet.pl.

28 -29.11.03 - Festiwal Literacki "Reczywistość"

Wg City magazine:
29.11 godz.14.00  - Czwarty festiwal zorganizowany przez pismo Ha!art. Nie
będzie czytania i tradycyjnych wstępów. Organzatorzy chcą zwrócić uwagę na młodą
prozę, podejmującą ważną tematykę współczesną. W Bunkrze Sztuki 29 listopada
odbędzie się dyskusja prowadzona przez Igora Stokfiszewskiego z udziałem Michała
Witkowskiego, Marty Cuber, Jana Sowy, Michała Olszewskiego, Wojciecha Rusinka,
Radosława Wiśniewskiego, Roberta Ostaszewskiego.

Dzień wcześniej z okazji tego festiwalu odbędzie się performance Sławka Shutego
"Ostatni melanż" w Alchemii, 28.11 o godz. 19.00. Shuty zamierza wykorzsytać w
nim róznorodne formy wyrazu będące wariacją na temat Ostatniej Wieczerzy. "To
będzie coś pośdredniego pomiędzy teatrem a reality. Widowisko będzie niestety
niebezpieczne dla publiczności" mówi Shuty.

podał w skrócie
Jerzy Dusk

byłam na Rewizorze w Dramatycznym,
ale jakoś bez mrowienia na karku.

i wczoraj na norway.today w Starej Prochowni
w reżyserii Piotra Łazarkiewicza z Marią Seweryn i Rafałem Mohrem w rolach.

fabuła:
------------
na monitorze komputera, na czacie - poznaje się dwoje młodych ludzi
ona - Julia
i
on -19 letni August

Julka szuka kogoś,
kogo, tak jak ją nudzi życie, mierżą ludzie oraz cały globalny burdel.
J. twierdzi, że jedynym spełnieniem i sensem jest popełnienie samobójstwa.
August decyduje się zostać damą do towarzystwa, razem wyjeżdżają na fiord,
by rzucić się ze skały w dół, w mgłę (nie chcą dłużej 'smażyć się w życiu').

dwa cytaty:
--------------------
Julia: "Nie opłaca się mieć depresji. To jest głupie. Hamuje cię.
W ogóle niczego nie wnosi. Absolutnie niczego.
Nawet samobójcy niczego to nie daje. Depresyjni samobójcy
to mięczaki."

August " Szukałem w internecie. Przeciętna prędkość ubranego człowieka
podczas swobodnego upadku wynosi pomiędzy 190 i 250 kilometrów
na godzinę, to jest około 55 metrów na sekundę. To wynosi więc...
600... więc razem z fazą przyśpieszenia ziemskiego to około 10 sekund
czasu upadku."

wnioski
-------------
wierzą, że przez te 10 sekund każde z nich będzie naprawdę wolne
poza zobowiązaniami, układami, lepkimi uczuciami rodziców,
wreszcie sami ze sobą i swoim wyborem.
pełnia, jednia szczęścia.

pech chce, że dwa (trzy?) dni które spędzają wspólnie na fiordzie
okutani szalikami w biedronki - owocuje czym?
of course!! - uczuciem.
od 'lubię' do 'kocham' całkiem niedaleka droga, a wspólne widmo śmierci
nie od dziś wiadomo- spaja
silniej niż (choćby) wyczekiwana ciąża.

nie tak łatwo napisać samobójczy list do mamy, taty, reszty świata.
Julia zaopatrzona w kamerę video nagrywa jedną, drugą, trzecią,
czwartą przemowę pożegnalną Augusta, ale wszystko brzmi
patetycznie, sztucznie, teatralnie, nie-tak, a przecież najważniejsze dla
nich
jest bycie sobą, szczerym.

Julii również nie udaje się przekazać prawdziwej przyczyny podjęcia decyzji,
do kamery stroi miny, wścieka się, poprawia włosy, szminkuje usta
ale proste, jasne, zborne zdania które kilka dni wcześniej, na czacie
układały się  w zimną acz logiczną konstrukcję  - potrzeby
samobójczej śmierci - nagle nie wytrzymują konfrontacj z rzeczywistością,
z 600 metrową przepaścią po prawo, z zakochanym Augustem po lewo.

a więc życie jest piękne, proszę państwa!!
nie dajmy się zwieść kobietom ;-)

techniczne
------------
projekcje multimedialne towarzyszące spektaklowi
czyli telebim pod sufitem, do którego podłączona kamera
którąż bawią się August z Julią, co powoduje że widzowie nawet
w zakamarkach sali - mają twarze bohaterów jak na talerzu - fajne.

denerwujące
----------------
koniec sztuki jest wiadomy - tragiczny,
jednakże gdy zapalają się światła na scenę wbiega rozradowana
Seweryn kłania się w pas - zbierając oklaski po czym
w podskokach znika za dekoracjami, by kilka sekund później znów wbiec
w pąsach, uśmiechach - oklaski, hop, hop znika na nowo
wpada i tak w kółko póki widzom tchu w dłoniach.
jak dla mnie zbyt szybka zmiana klimatu
przejście od śmierci do życia w tempie pani Seweryn - popsuło mi nastrój
czy coś. ale może marudzę.

to pa.

Mateusz Nowaczyk pisze:
| "Artur Maślag" <futr@polbox.comnapisał: rzadko)...
| ??? A wiesz chociaż, gdzie jest Freta?

| Tę akurat kojarzę, bo jest "przelotowa" :) Ale jakichś mniejszych
| już nie. Od razu przyznam - na SM i NM bywam ok. raz do roku na
| pikniku naukowym. Wcześniej bywałem w ramach wycieczek szkolnych lub
| oprowadzania kogoś (najczęściej z mapą w ręku). W innych celach tam
| nie zaglądam, bo nie mam po co.

No pewnie. Wiesz co to "Stara Prochownia" dla przykładu?


Teatr. Nie miałem okazji. I naprawdę przestań występować z pozycji pani od
polskiego. To jest bez większego sensu. Zaczynając ten wątek chciałem w
sposób nieco przerysowany zwrócić uwagę na to, że

a) funkcjonalne centrum Warszawy nie pokrywa się z historycznym, przez co to
ostatnie nie jest często odwiedzane
b) wieczne wymachiwanie Powstaniem (nie, nie będę na ten temat dyskutował),
zabytkami (podtrzymam, że kiepskimi) jako "wyznacznikami warszawskości" i
dziwienie się, że "nie zachwyca" jest postawą irytującą, generującą
konflikty. W żadnym innym mieście nic takiego nie występuje.

Skończyło się oczywiście na oskarżaniu, że jestem za mało "warszawski" z ww.
powodów.

| Nie. Ale mój pomiar jest zafałszowany, bo znam głównie studentów :)

No popatrz, a wypowiadasz się tak autorytatywnie.


Nie miało to zabrzmieć autorytatywnie. Po prostu wynik zależy od próby, na
której mierzysz.

Z tego co pisałeś
wynikało, że z W-wy nie jesteś - jak z resztę tych znanych studentów?


Szacuję, że na moim kierunku 90% jest przyjezdnych. NIKT z nich nie porusza
się po mieście samochodem.

| Raczej coś w stylu obiegowych stereotypów na temat wad komunikacji
| miejskiej - że powoli, że żule, że śmierdzi, że okradną itp... Czyli
| w sumie ujma, w sensie narażania się na złe towarzystwo i
| niebezpieczeństwa.

Ojoj, nie ma to jak stereotypy...


Jakie? Te przytoczone, czy ich obecność?

| Mylisz się - to zależy od człowieka i jego poziomu.

| Może. Chociaż znam i takich, co im się optyka zmieniła w skutek
| utycia portfela, chociaż są to bez wątpienia ludzie na poziomie. Ale
| mimo to zaczęli izolować się od "motłochu", przesiąkają stereotypami
| o rzekomych niebezpieczeństwach itp. Marks miał rację? :

Sprawa jest prosta - problem z poziomem...


Czy człowiek może taki poziom, na którym punkt widzenia nie zależy od punktu
siedzenia? Powątpiewam...

Mateusz Nowaczyk pisze:
| "Artur Maślag" <futr@polbox.comnapisał:
| Mateusz Nowaczyk pisze:
| "Artur Maślag" <futr@polbox.comnapisał: rzadko)...
| | ??? A wiesz chociaż, gdzie jest Freta?
| Tę akurat kojarzę, bo jest "przelotowa" :) Ale jakichś mniejszych
| już nie. Od razu przyznam - na SM i NM bywam ok. raz do roku na
| pikniku naukowym. Wcześniej bywałem w ramach wycieczek szkolnych
| lub oprowadzania kogoś (najczęściej z mapą w ręku). W innych
| celach tam

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
| nie zaglądam, bo nie mam po co.
     ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
| No pewnie. Wiesz co to "Stara Prochownia" dla przykładu?

| Teatr. Nie miałem okazji.

Aha - i to Ci pozwoliło na stwierdzenia, że "nie ma po co"


Przecież nie napisałem tego w sensie, że "nikt nie ma po co tam chodzić".
Ale jeden teatr i kilka zabytków niewiele tu zmienia.

| I naprawdę przestań występować z pozycji pani od
| polskiego. To jest bez większego sensu.

Rozbawiłeś mnie. Student bez wyobraźni :(

| Zaczynając ten wątek chciałem w
| sposób nieco przerysowany zwrócić uwagę na to, że

| a) funkcjonalne centrum Warszawy nie pokrywa się z historycznym,
| przez co to ostatnie nie jest często odwiedzane

Ooo - a to ciekawe.


A nie jest tak? Mam na myśli historyczne centrum w postaci Nowego i Starego
Miasta, podczas kiedy funkcjonalne centrum zaczyna się na południe od trasy
W-Z.

| b) wieczne wymachiwanie Powstaniem (nie, nie będę na ten temat
| dyskutował), zabytkami (podtrzymam, że kiepskimi) jako
| "wyznacznikami warszawskości" i dziwienie się, że "nie zachwyca"
| jest postawą irytującą, generującą konflikty. W żadnym innym mieście
| nic takiego nie występuje.

Ooo - a to ciekawe. Skąd Ci się teraz pojawiło Powstanie?


Bo ludzie nader często nim wymachują.

| Skończyło się oczywiście na oskarżaniu, że jestem za mało
| "warszawski" z ww. powodów.

Bynajmniej - Ty w ogóle nie jesteś warszawski. Tak jak napisałem
wcześniej - jest skutkiem "globalizmu". Ba, Ty jest antywarszawski :)


Nie zaprzeczam. "skutek globalizmu" nawet mi pochlebia :)

| Nie miało to zabrzmieć autorytatywnie. Po prostu wynik zależy od
| próby, na której mierzysz.

Tak? Czego jesteś studentem, że tak to przedstawiasz?


Tego pozwolę sobie nie ujawniać w tym wątku. Mogę jedynie uspokoić, że nie
ma to nic wspólnego z architekturą ani historią.

| Z tego co pisałeś
| wynikało, że z W-wy nie jesteś - jak z resztę tych znanych
| studentów?

| Szacuję, że na moim kierunku 90% jest przyjezdnych. NIKT z nich nie
| porusza się po mieście samochodem.

Cóż, nie o to pytałem, ale odpowiedzi już nie oczekuję.


A o co pytałeś? bo w pytaniu jest błąd gramatyczny.

| Jakie? Te przytoczone, czy ich obecność?

Wybierz sobie.

| Czy człowiek może taki poziom, na którym punkt widzenia nie zależy
| od punktu siedzenia?

Owszem.


I zapewne Ty go osiągnąłeś. Gratuluję.

"rysunki i wiersze".

otwarcie: 20 kwietnia (środa) 2005 godz. 18.00,

zakończenie wystawy: 13 maja (piątek)

Autor jest Polakiem mieszkającym i tworzącym w Niemczech. Twórca wielu
wyjątkowych projektów graficznych, okładek książek, ilustracji. Na wystawie
chcemy pokazać to, co najistotniejsze w jego twórczości - rysunek i poezję.
Rysunki (z których każdy powstaje w ciągu 3-4 miesięcy intensywnej pracy) są
przykładem mistrzostwa warsztatu, niezbyt często spotykanego zjawiska w
sztuce współczesnej. Rysunki należy czytać bardzo uważnie, aby odnaleźć
wiele ukrytych wartości literackich, formalnych i technicznych. Poezja
znakomicie uzupełnia rysunki, jest z tego samego świata wyobraźni.

Urodził się w 1952 roku w Krośnie. Absolwent Państwowego Liceum Sztuk
Plastycznych w Jarosławiu. Dyplom z technik graficznych.

Od 1978 roku pracował jako grafik Krajowej Agencji Wydawniczej oraz w
drukarniach w Rzeszowie.

1984 - 1998 . Członek Rzeczywisty

Stowarzyszenia Polskich Artystów Projektantów, Oddział w Rzeszowie.

Od 1984 roku wykonuje wolny zawód artysty grafika.

1994 . Członek Rzeczywisty Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików w
Rzeszowie (pełnił funkcję wiceprezesa).

Od 2001 roku mieszka w Lubece. Jest członkiem Gemeinschaft LĂźbecker Maler
und Bildhauer. Zajmuje się rysunkiem, projektowaniem graficznym
(wydawnictwa, znaki graficzne, plakaty) oraz poezją.

Wystawy indywidualne:

1982 . Klub Międzynarodowej Prasy i Książki, Rzeszów;

1986 . Galeria Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych "Pałacyk", Warszawa;

1987 . BWA, Krosno; 1988 . BWA, Rzeszów;

1989 . Klub MPiK, Jarosław;

1995 . BWA, Rzeszów;

1997 . wystawa "Człowiek się przeżył", Instytut Polski, DĂźsseldorf, Niemcy;

1997 . performance "Wklęsłość", Zierenberg, Niemcy;

1998 . wystawa dla Freyi von Moltke, Sala Medytacyjna, MDSM, Krzyżowa;

2000 . foyer Teatru im. Ludwika Solskiego, Tarnów;

2004 . Konsulat Generalny RP, Hamburg, Niemcy.

Wybrane wystawy zbiorowe:

1984 . teatr "Stara Prochownia", Warszawa;

1985, 1987 i 1993 . 3 nagrody "Malarstwo, rzeźba, rysunek, grafika roku",
BWA, Rzeszów;

1988 . absolwenci LSP w Jarosławiu z okazji jubileuszu szkoły, Jarosław;

1990 . "uczeń i nauczyciel (z Ireną Oryl)", Wyższa Szkoła Muzyczna, Rzeszów;

1991 . "Wystawa Czterech Twórców", Hamburg, Niemcy;

1996 . Rzeszowski Związek Polskich Artystów Malarzy i Grafików, Paryż,
Francja;

1997 . "Postawy", Nowy York, USA; 2000 . "Galeria Marii Dziobak", Warszawa;

2002 . wyróżnienie "LĂźbecker Jahresschau 2002", Lubeka, Niemcy,

2003 . wystawa w "Bilderhaus Borneman", Lubeka, Niemcy;

2003 . "artyści okręgu Bonn", Rhein Sieg, Niemcy;

2003 . "LĂźbecker Jahresschau 2003", Lubeka, Niemcy;

2004 . "Małe formy graficzne z Krzyżowej", Muzeum Bad Schwartau, Niemcy.

Prace w zbiorach prywatnych: USA, Austria, Niemcy, Polska, Holandia.

Kolegium Europy Wschodniej

Ul. Kiełbaśnicza 5

50-108 WROCŁAW

Tel./fax 071 3421681

Tel. 071 343 22 84

off@kew.org.pl

www.kew.org.pl