Ogl�dasz odpowiedzi wyszukane dla has�a: stół wielkanocny

| Kwestia, według mnie, czy nie zgadzając się na przykazania kościelne sam
| siebie nie wykluczasz, mimo, że sam mówisz o sobie: katolik.
| Nie, nie wykluczam siebie. Czuję, ze mimo wszystko nim jestem.
A nie zachowujesz jak dziewica, ktora chcialaby ale sie boi? ;)
Raz piszesz, ze nie potrzebni Ci ksieza, kosciol i Kosciol, a w innym miejscu,
ze nie wykluczasz siebie ;) To taka asekuracja? Tak na wszelki wypadek, nie
uznaje przykazan koscielnych, na swoj sposob interpretuje Dekalog (chociaz
stoi to w sprzecznosci z interpretacja KK - np. cudzolostwo), a z drugiej
strony czuje sie katolikiem, bo?


No właśnie mi nie wypada napisać nic innego jak "to asekuracja, bo?" :)

No bo ja serio nie wiem przed czym czy przed kim miałbym się asekurować.

Napiszę to jeszcze raz, czuję się katolikiem bo:

Mam chrzest i komunię i bierzmowanie i nawet ślub kościelny. Co do tego czy
chcę być ochrzczony czy nie, z przyczyn oczywistych, nie miałem nic do
gadania. Gdy brałem pierwszą komunię, to jak, strzelam, 95% moich
rówieśników, bardziej zależało mi na prezencie niż na samej komunii więc też
nie odpowiem, że wziąłem ją świadomie. Ale bierzmowanie i ślub kościelny to
był mój własny, świadomy wybór, którego nie żałuję. Chciałem i mam.

Czuję się katolikiem bo czuję potrzebę pójścia 2, 3, 4 razy w roku do
kościoła, m.in. w okresie świątecznym, jest to dla mnie jakiś element
tradycji, którą przekazali mi rodzice i sam chcę ją przekazać własnemu
dziecku. Nie jest to potrzeba czysto duchowa, że nagle 2 razy do roku pragnę
się modlić w kościele a raczej taka sama tradycja jak jajka na stole
wielkanocnym, choinka, kolędnicy, spotkanie się z rodziną itd...

Więc możesz sobie to nazwać jak chcesz... chęcią podtrzymania tradycji,
"wybiórczą potrzebą" czy jak tam kto chce sobie skomentować.

Wiesz, czym innym byloby uznawanie zasad KK, przykazan koscielnych i ich
lamanie, bo jak sie mowi, nikt nie jest doskonaly i to bylby grzech,
spowiadalbys sie i tak dalej. I wtedy bylbys katolikiem. Ale przeciez Ty nie
uznajesz elementarnych zasad KK i dla jasnosci pisze o zasadach KK a nie o Dekalogu.
Kosciol - nie, ksiadz - nie, spowiedz - nie, interpretacja Dekalogu wedlug KK
- nie, przykazania koscielne - nie,


A tu się z Tobą nie zgodzę.

Zdarza mi się czasami wejść do kościoła... ot tak z własnej woli... w dzień
powszedni na przykład. Wejść, posiedzieć, pomyśleć, "porozmawiać" (?) z
Bogiem, siedząc na kościelnej ławce. A czasem też, gdy jestem z dzieckiem,
wytłumaczyć mu to czy tamto na "żywych" przykładach typu ołtarz, krzyż,
obrazy z drogą krzyżową itd.

Ale wolę w kościele być wtedy kiedy tego sam zechcę... i nie potrzebuję być
tam w czasie mszy.

I za oszukiwanie Boga i samego siebie bym uznał przesiadywanie w kościele co
niedziela, tylko dlatego, że tak jest gdzieś zapisane.

Z mojego punktu widzenia nie jestes katolikiem, ale jestes osoba wierzaca,
podobnie zreszta i ja ;)


Ja mimo wszystko _czuję_, że jestem katolikiem. Choć być może, zgodnie z
logiką nie spełniam podstawowych wymagań. Ale czy w wierze jest do końca
miejsce na logikę? :)