Ogl�dasz odpowiedzi wyszukane dla has�a: spawanie Nauka

szkoleniowiec, kursy na prawo jazdy poznań, kursy obsługi wózków widłowych,
kurs nauka spawania poznań, kursy szkolenia, nauka wieczorowa zaoczna,
szkoły policealne

www.szkoleniowiec.poznan.pl

robert wrote:
Ale nie demonizuję :) ja też sporo potrafię i spawać też, ale to nie o
mnie mowa :) a o gościu który może drugi raz w życiu będzie trzymał
elektrodę i spawał schody od których zależy życie jego i jego rodziny,
bo mu żal 500 zł na faceta który to x lat robi, i zrobi to lepiej z
małym palcem lewej ręki w prawym bucie :)


No no, pospawałem schody do piwnicy po tygodniu nauki spawania i jakoś
ze dwóch spawaczy oglądało i zastrzeżeń nie miało. Do tego nic się nie
ugina przy wchodzących naraz 4 osobach. Poza tym okazuje się że za
spawanie schodów na poddasze będzie nie 500 tylko 700 i to jeszcze bez
faktury. Czyli gość będzie miał czysty zysk do kieszeni.

Poza tym trzymając elektrodę można sobie krzywdę zrobić, ja tam zawsze
trzymam uchwyt ;)

A ja po rozmowach ze znajomymi zrezygnowalem z zakupu spawarki.


Ja tez :) Rodzina ma spawarke i pozyczy :)

 Nie
dosc, ze trzeba zaplacic za spawarke, to jeszcze trzeba umiec spawac
zeby efekt koncowy byl zadowalajacy,


Ja sie lubie uczyc. Z kobietami tez trzeba umiec, zeby efekt koncowy
byl zadowalajacy, a jakos nikt sie nie miga od nauki .

a jeszcze dochodzi koszt w postaci
narazania oczu - jak masz okulary to nic nie widzisz dopoki nie
zaczniesz spawac,


Use the imagination, Luke.

a jak masz maske to nie masz jednej reki, itp, itd ..


a ta reka to po co ? Do przytrzymania spodni, zeby nie spadaly ?
Przyczep sobie maske na gumke.

w sumie poddalem sie i jak mam cos zespawac to zatrudniam za pare groszy
sasiada.


Mnie sie niestety lokalny pijaczek-spawacz narazil.
Ale i tak mialem w planach nauke spawania.  Nikt mi wiecej nigdy
nie wyjedzie ze stawka 1000 pln za dzien roboty.

pozdrawiam
pluton

Czy ktoś z tutejszych strzelców próbował spawać coś manualnie? Mogę
śmiało zapewnić że pójdzie mu od razu co najmniej przyzwoicie!
Konrad

Użytkownik "BLE_Maciek" <i80c586@cyberspace_NO_SPAM_.orgnapisał w
wiadomości

Z przekroju rdzenia ?


Dokładnie, a dokładniej - jego środkowej kolumny jeśli to EI, albo
dowolnej - jeśli to UI

A sa w sprzedazy same kable do spawarki ? Jezeli tak to gdzie ?


Widziałem w Castoramie. Nie pamiętam za ile - nie interesowało mnie to.

Domyslam sie ze np. maske spawalnicza powinno sie dac kupic w jakims
Praktikerze czy czyms takim. A moze znasz jakis pecjalny sklep ze
sprzetem spawalniczym (takze czesciami) ?


Wszystko co potrzebne kupisz w każdym markecie budowlanym. Elektrody "z
różowym końcem" o ile pamiętam (ale już od dawna nie jestem w temacie, jeśli
coś się zmieniło - niech ktoś sprostuje), do nauki spawania nie kupuj zbyt
grubych.

| Na 24V będzie się ciężko zapalało łuk
A robiac zwarcie ? :-)


Taki łuk się zaczyna od zrobienia zwarcia :-) Ale zwarcie faktyczne powinno
trwac tylko moment a potem elektrodę się minimalnie odsuwa. I to (fachowo:
"zapalenie łuku") wcale nie jest takie proste i tym trudniejsze im niższe
napięcie wyjściowe. Jeśli to zrobisz za szybko, bądź odsuniesz za daleko -
łuk się nie zapali. Jeśli za wolno, albo za mało - elektroda przywże, a
spawarka zacznie na ciebie brzydko warczeć. Przy badziewnej spawarce i
solidnym przywarciu trafo może się przy czyms takim obrazic na dobre, zanim
zdołasz elektrodę oderwać. Łuk zapalasz trzymając elektrodę ukośnie do
miejsca spawania i jej końcem to miejsce po prostu muskasz. Robić to musisz
już z maską na twarzy, a więc na oślep. Skórzane rękawice i gruba, niepalna
odzież niezbędna, zwłaszcza przy nauce spawania. I raczej nie sandały - z
doświadczenia to mówię ;-)))

Dobra, dobra, wiem :-)))


Już przeczytałem o co poszło, myślałem, że chodzi o poparzenie łukiem, tam
jednak chodziło o typowe porażenie. Choć w skutki, zwłaszcza w to zwęglenie
troszke nie wierzę, wygląda mi to raczej na typowa "historię z zycia wziętą"
opowiadaną przez behapowca na szkoleniu. Ci to mieli czasem fantazję....
;-)))))

J.

Odkrycie niezbyt genialne, ale jednak okazało sie przydatne w praktyce.
Ileś tam lat temu pracodawca wygonił wszystkich konstruktorów na naukę
spawania ręcznego. Tak, żebyśmy mieli pojęcie. Wśród kolesi, którzy w
życiu palnika spawalniczego nie mieli w garści, szło mi jakoś wyjątkowo
nieźle. Po jakimś czasie skojarzyłem to z faktem, że bardzo dobrze
strzelam z wolnej ręki. Zacząłem rozpytywać po spawaczach- faktycznie,
wszyscy dobrzy spawacze dobrze strzlają! W sumie, dość proste- umiejętność
panowania nad mimowolnymi drganiami ręki. W Indiach- to samo, spawacze
dobrze strzelają. W Anglii- też. Porozmawiałem przy jakiejś okazji z
kierownikiem spawaczy- mówi, że to świetny test, czy zawodnik będzie się
nadawał do pracy. Zamiast organizować ośrodek egzaminacyjny za dużą kasę
(w pracy nie mozna niepracownikowi dać nic elektrycznego do ręki), będzie
kandydatów woził na strzelnicę i dawał Glocka w garść.

Czy ktoś z tutejszych strzelców próbował spawać coś manualnie? Mogę śmiało
zapewnić że pójdzie mu od razu co najmniej przyzwoicie!
Konrad


Ja jestem bardzo średnim strzelcem, w wojsku byłem
w środku stawki. Jak w firmie, na jakieś "imprezie
integracyjnej" zafundowano nam strzelanie na strzelnicy,
też byłem w środku (na 140 osób), a to było 30 lat
później.

Ale pod koniec lat 70-tych zdawałem na spawalnictwie
egzamin ze spawania gazowego "pod górę", czyli blachy miałem
nad głową. Ja zdałem już za piątym podejściem, ale z jednej
strony była taka jedna dziewczyna która zdała za pierwszą próbą,
a z drugiej strony byli koledzy którzy zdali tylko dlatego,
że profesor wreszcie przymknął oko.

Pozdrowienia. Krzysztof z Tychów.

http://www.allegro.pl/show_item.php?item=224364538


Super rower z hipermarketu....

Relacja:
"z hukiem odpadł tylny błotnik. Nic to, przecież i tak jeżdżę bez
"ochlapników", a istotne zmniejszenie masy jest nie bez znaczenia. Nie
zrażając się tym drobnym niepowodzeniem, wyregulowałem wysokość siodełka i
przystąpiłem do gruntownych testów.

Maszyna sprawia wrażenie solidnej. Poczucie bezpieczeństwa zapewnia
niebagatelna masa 21kg. Ładny kolor tzw. "śliwka o poranku" świetnie
komponuje się z napisem "Grand Hill Rider 500". Delikatna linia ramy i
smukła sylwetka amortyzatora kontrastują z agresywną kwadraturą obręczy.
Plastiki użyte do wykończenia korby, przerzutek i szczęk hamulcowych są w
wysokiej jakości. Nowatorstwem stylistycznym można nazwać przykręcenie rogów
pod kątem 90 stopni. Natomiast skomplikowany kształt tylnego widelca,
przywołuje nostalgiczne wspomnienia epoki kamienia łupanego.

Pierwszy test - układ jezdny. Niewątpliwym sukcesem konstruktorów, jest
fakt, że ten rower może się przemieszczać. Trzeba przyznać, że robi to z
gracją. Jazdę umila jednostajny zgrzyt tylnej przerzutki, która wspaniale
współpracuje z dwoma zębatkami z dostępnych siedmiu. Dzięki temu pozostałe
pięć się nie zużywa i będzie służyć latami. Korba ma dobrany uniwersalny
zestaw zębatek: 84 - 36 - 16. Zapewnia to niespotykane spektrum zastosowań.
Na najmniejszej zębatce można wspinać się nawet na najbardziej strome
zbocza, a przy odrobinie wprawy największy blat można wykorzystać jako
superwydajną piłę tarczową. Nienajlepszą przyczepność opon doskonale
niweluje się przy użyciu obuwia jako stabilizatorów. Pewne wątpliwości
wzbudzał wyciek jakiejś lepkiej substancji z okolic wkładu suportowego ale
to może być wada tylko tego jednego egzemplarza. Amortyzacja jest co
najmniej bardzo dobra. Elastyczne spawy świetnie tłumią drgania boczne. Przy
szybszej jeździe rower zapewnia miłe dla ciała kołysanie. Przedni
amortyzator to system sprężynowo - przeciwlotniczy. Podczas najazdu na
muldę, rower zostaje wyrzucony w górę co umożliwia podziwianie widoków z
zupełnie innej perspektywy. Konstruktorzy zupełnie zrezygnowali z
jakiegokolwiek systemu tłumienia, co znacznie obniżyło masę amortyzatora do
3,5 kg. Praktyczny sposób montowania widelca do ramy umożliwia wykorzystanie
również amortyzatorów ze starszych modeli wywrotek typu "Kamaz". Klamki
hamulców zrobione z gustownego, szarego plastiku dawały poczucie
bezpieczeństwa. Przynajmniej przez pierwsze 15 minut. Potem lewa się
złamała. No i dobrze, bo ja wolę klamki dwupalcowe. Test hamulców
przeprowadziłem w warunkach ekstremalnych, praktycznie nieosiągalnych przy
normalnym użytkowaniu roweru. Rozpędziłem maszynę do 20 km/h i zacząłem
gwałtowne hamowanie. Przedni hamulec typu V-break przepięknie wystrzelił do
przodu wyrywając piwoty z widelca. Towarzyszący temu dźwięk zadowoli nawet
najwybredniejszego melomana. Tylny hamulec, zanim urwała się linka,
skutecznie pomógł wytracić prędkość do 18 km/h. Te drobne usterki nie mają
jednak wpływu na pozytywną ocenę całego układu spowalniającego. Producent
zapewnia, że do następnych modeli będzie dodawał wyrzucaną spod siodełka
kotwicę okrętową, która zdecydowanie skróci drogę hamowania. Brzmi to
obiecująco. Ciekawe rozwiązania zastosowano w podzespołach elektronicznych.
Jeśli chodzi o oświetlenie roweru to widać wyraźny wpływ technologii
'stealth'. Intensywność światła emitowanego przez lampki, zapewnia tej
maszynie pozostawanie nie wykrytą nawet w najciemniejszą noc. Lakier
pochłaniający refleksy świetlne skutecznie chroni przed przypadkowym
oświetleniem silnym strumieniem z reflektora samochodowego. Komputer
pokładowy wyświetla całe multum przydatnych rowerzyście funkcji. Są to:
aktualna data, godzina i prędkość z dokładnością do 10 km/h. Naprawdę
imponujące możliwości. Rower jest doskonale zabezpieczony przed kradzieżą.
Wszystkie podzespoły są na trwałe związane z ramą i wszelkie próby ich
odkręcenia kończą się nieodwracalnym zniszczeniem danej części. Gwinty,
rozmiary śrub i zastosowane części są zupełnie niestandardowe. Wszystko to
uniemożliwia kradzież i sprzedaż roweru "na części". Duża masa i ostre
krawędzie spawów, grożą poważnym uszkodzeniem ciała złodzieja, który
próbowałby ukraść cały rower. Dodatkowo klamki hamulców są przykręcone po
przeciwnych stronach kierownicy (przedni z prawej) co na pewno wprowadzi
chaos w poczynania złodzieja i ułatwi jego schwytanie. W tej kategorii
maksymalna ilość punktów. Na koniec należy wspomnieć o dbałości producenta
roweru o jego użytkownika.. Mamy możliwość serwisowania sprzętu we
wszystkich dwóch autoryzowanych warsztatach na terenie RP. Producent zaleca
przegląd w serwisie po przejechaniu każdych 100 km. Roczna gwarancja
obejmuje wszystkie podzespoły oprócz ramy, kół, układu napędowego, hamulców,
oświetlenia, części metalowych i części niemetalowych. Do instrukcji obsługi
roweru dostajemy gratis podręczniki "Nauka spawania w weekend" oraz "Życie
po utracie kończyny". Dodatkową atrakcją jest możliwość wyboru koloru
dzwonka z trzech dostępnych, oraz zestaw wszystkich 164 kluczy potrzebnych
do obsługi roweru, w tym także prasy hydraulicznej i dźwigu ułatwiającego
np. zakładanie roweru na bagażnik samochodowy. Wszystko to za symboliczną
opłatą dodatkową. Reasumując "Grand Hill Rider 500" to świetny zakup, który
za przyzwoitą cenę zapewni nam co najmniej dwa dni zabawy w prawdziwe
kolarstwo górskie.

miała by ona służyć tylko i jedynie do celów "hobbystycznych",
czyli zespawania np. jakiejś niewielkiej ramy z katowników
itp. zastosowań na działce. czy niewielka spawareczka
o prądzie spawania 80A będzie wystarczająca do tych celów ?
Ostatnio sporo tego typu sprzętu pojawiło się w przystępnych cenach
jednak nie wiem czy tej mocy spawarka będzie wystarczająca
do łączenia katownikow czy plaskownikow stalowych.


1. Miejsce zakupu
Nie wiem jak jest z jakością tych sprzedawanych w marketach ale zdarzają
się tam narzędzia kolekcjonerskie typu "kupić i postawić na półce bo po
pierwszym użyciu nadaje się do wyrzucenia". Prawdopodobnie zakup tam
zakończy się szybką awarią sprzętu ze względu na poczynione oszczędności w
urządzeniu (np. cienki drut w transformatorze szybko się nagrzewa i
spowoduje szybkie uszkodzenie izloacji, a na początku nauki spawania
elektrody będą niestety się kleić do materiału i prądy będą dosyć znaczne).
Nie wiem co tam mają, ale gdybyś trafił na marki Bester, OZAS, Nordica to
można spokojnie kupić, ale nie liczyłbym na fachową pomoc sprzedawcy przy
doborze.

Zalecałbym wybrać się do jakiejś hurtowni z elektronarzędziami, tam raczej
byle czego nie sprzedają.

2. Tutaj często mamy wybór i można kupić spawarki hobby:

a) elektrodowe (230/400V)- najtańsze (ok 500 PLN z potrzebnym wyposażeniem,
ale bez elektrod), praktycznie nie powinno być problemów ze spawaniem ramek
i grubszych materiałów (można już coś utopić z materiału spawanego a nie
tylko samą elektrodę co by było zwykłym klejeniem). Do cienkich elektrod
1,5 mm powinna wystarczyć taka na 100A. Zresztą sprzedawca na pewno coś
dobierze, bo z reguły już wie, co sprzedaje. Wadą tego typu spawarek jest,
że niestety trzeba się nauczyć "zajarzyć" łuk i go utrzymywać (początkujący
muszą uważać żeby sobie zbytnio nie naświetlić oczu, bo z tydzień będą
czerwone), ale raczej nie jest to być zbyt trudne. Po spawaniu trzeba
jeszcze odbić młotkiem "skorupkę" z wierzchu spawu i można malować.

b) półautomaty hobbystyczne (także 230V, te większe 230/400V) raczej ponad
100A - niestety cena od 1k PLN ale za to całkiem przyjemna praca bez dużych
nakładów na naukę. Po prostu naciska się przycisk, a drut sam wychodzi, łuk
się pali, wystarczy patrzeć przez maskę gdzie i co się spawa. Najlepiej
wybrać spawarkę działającą na tzw. drut proszkowy 0,9 mm (z topnikiem
wewnątrz) co pozwala ominąć problem zakupu butli z dwutlenkiem węgla. Jedna
szpulka chyba 0,5 kg (może więcej, ok. 30 PLN) powinna amatorowi wystarczyć
na dość długo, pozwoli na spawanie ramek i czegoś niezbyt grubego. Spawanie
zwykłym drutem w tego typu spawarkach to praktycznie średnica 0,6 mm (po 5
kg), także wystarcza na niezbyt grube materiały, ale potrzebna jest już
osłona dwutlenku węgla z butli obok spawarki (ten drut już nie ma topników
uszlachetniających jak drut proszkowy czy elektroda). Przy takiej spawarce
jest zdecydowanie mniej odprysków przy spawaniu i nie powstają tu na spawie
żadne "skorupy", spawu nie trzeba już czyścić i obijać.

Nie chciał bym inwestować zbyt dużo ponieważ jak wspomniałem
narazie chciałem nauczyć się wykonywania prostych połączeń.


Na dobrej spawarce jest znacznie łatwiej nauczyć się spawać, jeśli łuk ma
odpowiednią moc to łatwo go zajarzyć i utrzymać, jest też znacznie bardziej
wszechstronna (można spawać coś grubszego). Mając jakąś najtańszą spawarkę
(tzn. 200 PLN?) jeśli nigdy nie spawałeś to nie mając doświadczenia nie
rozpoznasz, to ty masz trudności ze spawaniem, czy to spawarka do dupy i
nie daje wystarczającego prądu nawet na maksymalnym zakresie.

Drugie pytanie dotyczy kwestii bezpieczeństwa przy pracy z taką spawarką,
czy dorosły odpowiedzialny człowiek jest w stanie bezpiecznie posługiwać
się takim urządzeniem, i czy ewetualne porażenie spawarką o mocy 80 - 100A
może być śmiertelne ?


Generalnie za niebezpieczne uznaje się napięcie o dużej wartości np. 230 V
w gniazdku. To od niego i twojej rezystancji zależy jak duży popłynie prąd
- stanie na bosaka w wodzie i trzymanie przewodu elektrycznego pod nawet
małym napięciem (np 50V) jest bardziej niebezpieczne niż stanie w gumiakach
na suchej desce i trzymanie przewodu z nieco wyższym napięciem (np. 100V).
Między zaciskiem masowym a elektrodą w stanie jałowym (czyli nic nie
spawasz) napięcie może mieć wartość ok. 50 V (za bezpieczne dla człowieka
uznaje się poniżej 24 V), choć i te 50V przez krótki czas nic ci nie zrobi,
niektórzy nawet takiego napięcia nie poczują. Podczas spawania napięcie
spada praktycznie do 0V! - wtedy transformator jest w stanie zwarcia
podobnie jak np. lutownica transformatorowa przy lutowaniu. Jeśli trzymasz
za uchwyt spawalniczy to nic cię nie kopnie. W półautomacie napięcie
pomiędzy drutem a masą występuje tylko podczas spawania, więc tu nic nie ma
prawa cię kopnąć. Obudowa spawarki jest zawsze uziemiona, przy sprawnej
instalacji elektrycznej wszystko powinno być w porządku. Przy okazji -
bezpieczniki muszą mieć 16A przy spawarce na 230V - 10A będą za słabe.
Generalnie to są w miarę bezpieczne urządzenia. Boleśniejsze mogą być
oparzenia od nagrzanego spawanego przedmiotu, uchwytu masowego (on także
potrafi się rozgrzać) lub rozgrzanej elektrody - dlatego najlepiej
zaopatrzyć się w skórzane rękawice. Ubranie i obuwie także powinno być
odpowiednio dobrane aby nie poparzyły cię odpryski. Wystarczą dżinsy, pełne
skórzane buty i gruba koszula - nic łatwo topliwego, odpryski muszą się
odbijać a nie kleić do ubrania.
                                        Powodzenia w zakupach :)